Wspomnienia i historia

Drugi tom kapitańskich "opowieści morskich". Tym razem po pióro sięgnęło 16. kapitanów żeglugi wielkiej, odświeżając swoje morskie wspomnienia. Znowu powstała książka godna szczególnej uwagi wszystkich, którym sprawy morskie nie pozostają obojętnymi (zajrzyj też tu - klikinij).

Książka "Falami pisane 3", autorstwa kapitanów żeglugi wielkiej, których służba „na morzu”, czy na lądzie np. w firmach armatorskich dobiegła końca w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego. Również Ci dzisiaj jeszcze zawodowo czynni, biorąc do ręki pióro opisali ciekawe zdarzenia, których byli świadkami czy uczestnikami. Mając za sobą wiele doświadczeń, godnych uwagi spostrzeżeń, wartych odnotowania wydarzeń z życia marynarskiego, dziesięciu "pierwszych po Bogu", popełniło 34 opowiadania. Część z kapitanów-autorów zamieściło swoje opowiadania po raz już trzeci, debiutując wcześniej w tomie pierwszym oraz później w drugim. Pojawili się także pracujący obecnie na morzu. Pomimo coraz mniej towarzyskiego życia i możliwości przeżywania przygód w odwiedzanych krajach znaleźli jednak czas i wspomnienia godne odnotowania. Zachęcamy do zapoznania się publikacją, życząc przyjemnej lektury. Książka ukazuje się w przeddzień obchodów 45-lecia Stowarzyszenia Kapitanów Żeglugi Wielkiej.

Książka Marka Wenty doskonale wpisuje się w tradycję piśmiennictwa marynistycznego. Mamy tutaj opisy wzburzonego morza, przygody w egzotycznych krajach, ciężką pracę marynarzy we dnie i w nocy oraz opis stanu świadomości przeciętnego członka załogi i tego, który wybija się ponad marynarską średnią. Jednak nie to jest w książce Wenty najważniejsze. Od pierwszego zdania mamy tutaj do czynienia, z jednej strony, z dokumentem, opisującym w sposób niezwykle dokładny czas historyczny, w którym żyje główny bohater i jednocześnie narrator, a z drugiej, ze świadomym i celowym przesłaniem pełnym humoru i dystansu. „Na przekór bałwanom” to w gruncie rzeczy nie tylko opowieść marynarska, ale i bardzo ciekawa historia człowieka, który żyjąc w konkretnym czasie nie zapomina, że nie należy „dać się zwariować” i poddać się temu, co myśli, często milcząca większość.

Unikatowy album o 100-letniej historii Szkoły Morskiej, począwszy od jej powstania w Tczewie w 1920 roku do dnia dzisiejszego, do Uniwersytetu Morskiego, 400 stron, ponad 800 zdjęć z opisami zarówno archiwalnych, jak i z obecnego wieku.

Czwarte poprawione i uzupełnione wydanie POLSKIE LINIE OCEANICZNE ALBUM FLOTY 1951-2021, które zawiera opisy historii każdego z kilkuset statków eksploatowanych przez Polskie Linie Oceaniczne od 1951 r., kiedy przedsiębiorstwo to formalnie powstało. Większość stron tego albumu poświęcona jest jednemu statkowi i składa się z krótkiej charakterystyki jego parametrów techniczno-eksploatacyjnych oraz historii statku, zilustrowanej 2-3 zdjęciami przedstawiającymi sylwetkę statku na morzu, jego postój w porcie i inne ważne wydarzenia związane ze statkiem. Autorami i redaktorami albumu są Krzysztof Adamczyk z PLO, pełniący obecnie m.in. funkcję sekretarza Rady Nadzorczej PLO SA, Bohdan Huras były dyrektor ds. inspekcji przemysłowych w Polsce Lloyd's Register (Polska) Sp. z o. o oraz Jerzy Drzemczewski - obecnie wydawca i dziennikarz, a wcześniej m.in. długoletni rzecznik prasowy PLO i redaktor naczelny dwutygodnika branżowego "Namiary na Morze i Handel".

Ciekawa książka ,,Moje życie i morze’’, autorstwa Adama Tarnawskiego, wieloletniego starszego oficera mechanika okrętowego, absolwenta Szkoły Morskiej w Gdyni z roku 1950. W książce tej, znajdziemy opis pierwszych rejsów, w trudnych latach powojennej odbudowy Polskiej floty handlowej. Ciekawa narracja przeniesie nas w klimat nie tylko trudnej pracy na morzu, ale też wielu przygód, nie zawsze przyjemnych.

Monografia w językach polskim i angielskim, opisująca historię powstania, dzieje oraz czasy współczesne latarni morskich obecnie rozmieszczonych na polskim wybrzeżu

Autor podzielił pracę na cztery rozdziały. W pierwszym opisał historię Niemieckiego Towarzystwa Ratowania Rozbitków, a w drugim omówił wyposażenie stacji ratownictwa. Trzecia, najobszerniejsza część, to przedstawienie wszystkich stacji ratownictwa brzegowego na terenie dzisiejszego polskiego wybrzeża – od Świnoujścia do Piasków. Czwarty rozdział kontradmirał Marynarki Wojennej poświęcił polskim stacjom ratownictwa morskiego w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Książkę urozmaica 99 rysunków i zdjęć przedstawiających m.in. budynki stacji ratownictwa brzegowego, łodzie i wyposażenie ratowników. Książka w językach polskim i niemieckim.

Album "GDYNIA MORZEM PACHNĄCA - Tom 2" poświęcony jest Gdyni. 270 str. leżącego formatu A-4 wypełnionych jest kolorowymi zdjęciami Gdyni z lat współczesnych, których autorami są: Halina Wasielke-Cieślak, Jerzy Drzemczewski oraz Igor Cieślak.

Po trzech tomach „rybackich tragedii” i czterech, w których przedstawiono katastrofy i wypadki morskie floty transportowej, Ryszard Leszczyński uznał, że przyszła kolei na omówienie „czarnych kart historii” jednostek pomocniczych. Armady niewielkich, choć w morskim i nadbrzeżnym pejzażu statków wszechobecnych, bez których żaden port, czy lokalny terminal specjalnego przeznaczenia, nie byłby w stanie sprawnie funkcjonować. Prezentowany wolumin zamyka zatem ciąg opracowań obrazujących problematykę wypadkowości jednostek spod biało-czerwonej bandery, obejmując chronologiczną cezurą przestrzeń nieomal stu lat. Od odzyskania porozbiorowej niepodległości i pierwszych epizodów naszych morskich poczynań i dziejów, do czasów nieodległych i współczesnych. Dni dla gospodarki morskiej i krajowego shippingu – jak niegdyś – niełatwych, tyle że przyczyny owego stanu rzeczy mają już diametralnie inne, sięgające niepodobnych okoliczności i źródeł, podłoże.

Album "GDYNIA MORZEM PACHNĄCA - Część I Lata 1884-1989" poświęcona jest historii Gdyni. Na 198 str. leżącego formatu A-4 jest w nim chronologicznie zaprezentowanych kilkaset zdjęć obrazujących najważniejsze zdaniem jego autorów: Haliny Wasielke-Cieślak i Jerzego Drzemczewskiego - wydarzenia jakie miały miejsce w dziejach tej miejscowości, portu oraz największych działających tam przedsiębiorstw gospodarki morskiej, wraz z krótkim, tematycznie z nim związanym komentarzem.

Ryszarda Leszczyńskiego - Tragedie Rybackiego Morza. Tom II. Tak jak tom I, tak i drugi na pewno szybko znajdzie liczne grono czytelników i to nie tylko w środowisku ludzi morza, zajmujących się zawodowo rybołówstwem. W drugim tomie Autor, z wykształcenia mechanik okrętowy, pływający od wielu lat jako starszy mechanik na statkach handlowych, podjął się niebywałego trudu - opisania wypadków morskich jednostek rybackich pod biało-czerwoną banderą, zbudowanych w polskich stoczniach.

Książka, w której kapitan Bogdan Kryspin zapragnął podzielić się z czytelnikami, zresztą nie tylko z kręgu ludzi morza, doświadczeniami ze swej długoletniej pracy na statkach głównie Polskich Linii Oceanicznych, ale też i u obcych armatorów i jak sam w odautorskim słowie zaznacza „Morze tkwiło we mnie od początku świadomego dzieciństwa”. Autor „A pod stopami morze” należy do pierwszej powojennej grupy absolwentów – nawigatorów, którzy w 1949 roku ukończyli Państwową Szkołę Morską w Szczecinie. Jest jednym z najstarszych obecnie kapitanów, urodził się bowiem w październiku 1926 roku, w Warszawie, gdzie był żołnierzem Armii Krajowej, brał udział w Powstaniu Warszawskim. Całe jednak swoje życie zawodowe związał z morzem.

Obecna książka Władysława Kaźmierczaka, jest jakby kontynuacją, przedstawieniem losów ludzi z jego emigracyjnego otoczenia, powstałą na bazie zasłyszanych opowieści, czy też osobistych przeżyć, co nieco zakamuflowanych w treś­ci. Jest też retrospekcją, opowiadającą o młodzieńczych marzeniach i aspiracjach, dążeniu do osiągnięcia życiowej stabilizacji.

Są to dzieje z pewnością niezwykłego w Polsce Stowarzyszenia, mającego na swym koncie nie tylko omawianie i dyskutowanie spraw oraz problemów kapitańskiego środowiska, ale chyba nade wszystko żywo reagującego na podstawowe, wymagające konkretnych rozwiązań kwestie nurtujące niemal całą naszą gospodarkę morską.

Autorami książki są kapitanowie, których służba „na morzu”, czy na lądzie np. w firmach armatorskich u większości dobiegła końca, którzy przeszli już w tzw. emerycki stan spoczynku. Mają za sobą wiele doświadczeń, godnych uwagi spostrzeżeń, wartych przez władze zauważenia. Dziewiętnastu spośród nich - zapewne jak na razie tylu - przeszukało swoje szuflady z zapiskami z dawnych lat, gdy dowodzili statkami handlowymi lub jednostkami rybackimi, albo też dokonali opisu „zaległych na duszy” morskich swych przygód doznanych w latach ledwie minionych. Książka zawiera 64. opowiadania.

Fragment autorskiego wstępu: "Gdy przybywa lat, człowiek coraz mniej żyje planami i nadziejami na przyszłość, a coraz więcej przeszłością. Zaczyna sobie zdawać sprawę, że przyszłości właściwie już nie ma. Gdy nawiązuje się rozmowa w towarzystwie, coraz częściej zaczyna swoją kwestię od słów „Pamiętam jak …”, snując opowieść o zdarzeniach, których był świadkiem lub o swoich własnych przygodach i przejściach. Najczęściej, jeśli w towarzystwie są ludzie młodzi, prawie nikogo to nie interesuje. Komentują te wspominki słowami, że znów muszą wysłuchiwać starego nudziarza.
Kiedy byłem młody, sam tego doświadczałem. Gdy ojciec zaczynał opowiadać o swoich dziejach, to co usłyszałem „wchodziło jednym uchem, a wychodziło drugim” i niewiele z tego zapamiętałem. Teraz żałuję, starając się, na ile to możliwe, przypomnieć sobie jego przeżycia i doświadczenia, co z trudem tylko mi się udaje..."