Wspomnienia i historia

Rzecz o podróży szkolnej fregaty „Dar Młodzieży” do Japonii, która miała miejsce przed 40-stu laty w dniach 22 lipca 1982 do 23 lutego 1983 roku. Jest kroniką przebiegu tego rejsu, opowieścią o wrażeniach, zdarzeniach i poznawaniu ludzi na całym świecie. Rejs po wyjściu z Gdyni do japońskiej Osaki i z powrotem, przez wiele portów świata, skrupulatnie opisany przez wówczas praktykanta Wydziału Nawigacyjnego Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, Marka Gabriela Szyllera, dzisiaj czynnego zawodowo kapitana ż.w. Jak sam mówi, długo czekał, aż w końcu zdecydował się po 40-stu latach opublikować swoją kronikę i podzielić się ówczesnymi wrażeniami, z bardzo wtedy prestiżowej podróży żaglowca. Książka ukazała się w serii Księgi Floty Ojczystej, tom 84, obecnie prowadzonej przez naszą Fundację(CS).

Drugi tom kapitańskich "opowieści morskich". Tym razem po pióro sięgnęło 16. kapitanów żeglugi wielkiej, odświeżając swoje morskie wspomnienia. Znowu powstała książka godna szczególnej uwagi wszystkich, którym sprawy morskie nie pozostają obojętnymi (zajrzyj też tu - klikinij).

Książka Marka Wenty doskonale wpisuje się w tradycję piśmiennictwa marynistycznego. Mamy tutaj opisy wzburzonego morza, przygody w egzotycznych krajach, ciężką pracę marynarzy we dnie i w nocy oraz opis stanu świadomości przeciętnego członka załogi i tego, który wybija się ponad marynarską średnią. Jednak nie to jest w książce Wenty najważniejsze. Od pierwszego zdania mamy tutaj do czynienia, z jednej strony, z dokumentem, opisującym w sposób niezwykle dokładny czas historyczny, w którym żyje główny bohater i jednocześnie narrator, a z drugiej, ze świadomym i celowym przesłaniem pełnym humoru i dystansu. „Na przekór bałwanom” to w gruncie rzeczy nie tylko opowieść marynarska, ale i bardzo ciekawa historia człowieka, który żyjąc w konkretnym czasie nie zapomina, że nie należy „dać się zwariować” i poddać się temu, co myśli, często milcząca większość.

Ciekawa książka ,,Moje życie i morze’’, autorstwa Adama Tarnawskiego, wieloletniego starszego oficera mechanika okrętowego, absolwenta Szkoły Morskiej w Gdyni z roku 1950. W książce tej, znajdziemy opis pierwszych rejsów, w trudnych latach powojennej odbudowy Polskiej floty handlowej. Ciekawa narracja przeniesie nas w klimat nie tylko trudnej pracy na morzu, ale też wielu przygód, nie zawsze przyjemnych.

Autor podzielił pracę na cztery rozdziały. W pierwszym opisał historię Niemieckiego Towarzystwa Ratowania Rozbitków, a w drugim omówił wyposażenie stacji ratownictwa. Trzecia, najobszerniejsza część, to przedstawienie wszystkich stacji ratownictwa brzegowego na terenie dzisiejszego polskiego wybrzeża – od Świnoujścia do Piasków. Czwarty rozdział kontradmirał Marynarki Wojennej poświęcił polskim stacjom ratownictwa morskiego w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Książkę urozmaica 99 rysunków i zdjęć przedstawiających m.in. budynki stacji ratownictwa brzegowego, łodzie i wyposażenie ratowników. Książka w językach polskim i niemieckim.

Książka, w której kapitan Bogdan Kryspin zapragnął podzielić się z czytelnikami, zresztą nie tylko z kręgu ludzi morza, doświadczeniami ze swej długoletniej pracy na statkach głównie Polskich Linii Oceanicznych, ale też i u obcych armatorów i jak sam w odautorskim słowie zaznacza „Morze tkwiło we mnie od początku świadomego dzieciństwa”. Autor „A pod stopami morze” należy do pierwszej powojennej grupy absolwentów – nawigatorów, którzy w 1949 roku ukończyli Państwową Szkołę Morską w Szczecinie. Jest jednym z najstarszych obecnie kapitanów, urodził się bowiem w październiku 1926 roku, w Warszawie, gdzie był żołnierzem Armii Krajowej, brał udział w Powstaniu Warszawskim. Całe jednak swoje życie zawodowe związał z morzem.

Obecna książka Władysława Kaźmierczaka, jest jakby kontynuacją, przedstawieniem losów ludzi z jego emigracyjnego otoczenia, powstałą na bazie zasłyszanych opowieści, czy też osobistych przeżyć, co nieco zakamuflowanych w treś­ci. Jest też retrospekcją, opowiadającą o młodzieńczych marzeniach i aspiracjach, dążeniu do osiągnięcia życiowej stabilizacji.

Autorami książki są kapitanowie, których służba „na morzu”, czy na lądzie np. w firmach armatorskich u większości dobiegła końca, którzy przeszli już w tzw. emerycki stan spoczynku. Mają za sobą wiele doświadczeń, godnych uwagi spostrzeżeń, wartych przez władze zauważenia. Dziewiętnastu spośród nich - zapewne jak na razie tylu - przeszukało swoje szuflady z zapiskami z dawnych lat, gdy dowodzili statkami handlowymi lub jednostkami rybackimi, albo też dokonali opisu „zaległych na duszy” morskich swych przygód doznanych w latach ledwie minionych. Książka zawiera 64. opowiadania.

Pływająca szkoła na ms. "Edward Dembowski"

Liceum Morskie, to o tym, jak ono powstawało, jakie przechodziło początkowe perypetie lokalizacyjne zanim wprowadziło się na swój statek, jakim cieszyło się zainteresowaniem kandydatów na marynarzy, młodych ludzi z całej Polski, jaka kadra tę młodzież kształciła, ile i dokąd prowadziły rejsy szkoleniowe jungów-licealistów na statku "Edward Dembowski".

Stanisław Kuropatwiński

Zawiera interesujące wspomnienia zmarłego w 2000 roku inżyniera elektrotechnika okrętowego. Jego niezwykle bogatą w wydarzenia drogę z dalekich kresów do tuż powojennego Gdańska, gdzie od razu podjął studia na wydziale elektrycznym Politechniki Gdańskiej, po których ukończeniu zaczął pracę w stoczni, biurze projektowym, by w 1978 przejść na emeryturę z Instytutu Elektrotechniki w Gdańsku.

Opowieść o przebiegu służby na ORP „Błyskawica” na początku lat 50-tych ubiegłego wieku. Opowieść nietypowa, zaprezentowana przez marynarza, który swoją służbę zasadniczą odbywał na tym okręcie jako motorzysta, odpowiedzialny za stan i właściwe funkcjonowanie rurociągów i instalacji okrętowych, kończąc ją w stopniu mata drenażysty.

Książka, o cechach monografii, piórem red. Henryka Spigarskiego, opisująca drogę życiową i zawodową profesora zwyczajnego, doktora nauk ekonomicznych kpt. ż. w. Daniela Dudy.

Antoni F. Komorowski, Iwona Pietkiewicz, Adam Szulczewski

Pozycja opisuje dzieje latarni morskich Zatoki Gdańskiej, dzieje etapów ich powstawania pod względem konstrukcyjnym od czasów sięgających nawet XVI wieku aż po rok 1945, kończący drugą wojnę światową. Chodzi o latarnie na Helu, Jastarni, Rozewiu, Oksywiu, Gdańska, Krynicy Morskiej, Piławy i Brüsterort.

Grzegorz Kurkiewicz

Książka ta jest opowieścią o z pewnością ciekawych losach człowieka: spełnionych i nieudanych pragnieniach oraz marzeniach, a zaczyna się od obserwacji Egona A. przed bramą Stoczni Gdańskiej w dniach sierpniowego strajku w 1980 roku i kończy się też stoczniowym wspomnieniem, tyle że cofniętym w czasie o co najmniej 25 lat.

Tom wierszy pt. „Pod Nordową Gwiazdą”, z którym sprawa jest o tyle interesująca, że z uwagi na jego objętość liczącą ponad 180 stron, to rzeczywiście nie tomik wierszy, a już właśnie tom, ponadto stanowi on w przygotowanej formule graficzno - edytorskiej debiut literacki kapitana Henryka Wojtkowiaka. Zasługujący tym bardziej na wyróżnienie, iż jest dziełem autora, któremu do stu lat „brakuje tylko 10 lat”.

Tomasz Neubauer

Autor w swojej książce przedstawił techniczne i bojowe możliwości broni torpedowej i rakietowej kutrów torpedowych z I i II wojny światowej, a także wojennych i powojennych "D-3", "183" oraz kutrów rakietowych typu "205" wchodzących w skład 3. Brygady Kutrów Torpedowych PMW. Ponadto autor zwrócił uwagę na problematykę budowy kutrów torpedowych przez polski przemysł stoczniowy w ówczesnych zależnościach militarnych.

Szaman morski to 31 opowiadań i anegdot, w większości poświęconych kapitanowi żeglugi wielkiej Eustazemu Borkowskiemu. Są one pretekstem do ukazania historii siedmiu przedwojennych polskich transatlantyków. W książce pojawiają się również inni, słynni kapitanowie: Mamert Stankiewicz, Zdenko Knoetgen, Edward Pacewicz. Sam kapitan Borkowski dowodził "po królewsku" swoimi transatlantykami.