Wspomnienia i historia

Jerzy Wojciech Doerffer

Życie i Pasje. Wspomnienia. Tom IV. Tenże tom, zamykający cykl wspomnień Profesora, bez wątpienia stanowi jaskrawy dowód, że nawet będąc już na emeryturze, nie potrafił, bo zapewne po prostu nie chciał, ale i zwyczajnie nie mógł, zaprzestać z troską myśleć o tym, co na Jego oczach dzieje się z polskimi stoczniami, w jakie popadają tarapaty spowodowane zmianami zachodzącymi w krajowej gospodarce, i jak zgubnie one wpływają na otoczenie kooperacyjne stoczni.

Jerzy Wojciech Doerffer

Życie i Pasje. Wspomnienia. Tom III. Obecny, trzeci tom wspomnień Profesora Jerzego W. Doerffera, opuścił drukarnię w niespełna rok po wydaniu tomu drugiego i blisko cztery lata od ukazania się tomu pierwszego. Pod względem tematycznym, ten trzeci tom rozwija wspomnienia Profesora, zapoczątkowane w tomie drugim, a więc Jego pracę naukową i dydaktyczną na Politechnice Gdańskiej w latach 1952-1970, zatem oddawany teraz do rąk Czytelników tom trzeci tych wspomnień obejmuje lata 1970-1988, czyli kończy się na roku, w którym w wieku 70 lat Profesor przeszedł na emeryturę.

OD WYDAWCY

Po dwóch latach ukazuje się wreszcie długo oczekiwany drugi tom Wspomnień Profesora Jerzego Wojciecha Doerffera Życie i pasje. Tom pierwszy trafił bowiem do rąk Czytelników w roku 2002 - pamiętnym roku głębokiego kryzysu, który dotknął polskie stocznie produkcyjne, a także wiele innych firm branży okrętowej.

Jerzy Wojciech Doerffer, autor tomu wspomnień z lat młodzieńczych, jest profesorem Politechniki Gdańskiej i nestorem polskiego okrętownictwa. I to nie wyłącznie dlatego, że przekroczył osiemdziesiąty rok życia, lecz dlatego, że jak w latach niezwykłej zawodowej aktywności inżynierskiej, naukowej i dydaktycznej ściśle związanej z polskim budownictwem okrętowym i remontami statków; tak i obecnie wszędzie, gdzie to tylko możliwe, zaznacza tę swoją wciąż niespożytą aktywność, wzbudzając zwłaszcza w środowisku krajowych i zagranicznych okrętowców podziw i uznanie, a skalą swego ogromnego w okrętownictwie dorobku inżynierskiego...

Władysław Kaźmierczak,

Oddajemy w ręce czytelników trzecią już książkę Władysława Kaźmierczaka pod zagadkowym tytułem „Żeglarski kryminał”. Pomimo, iż zawiera w sobie dalsze losy ludzi opisywanych już wcześniej przez Autora („Moje pożegnanie z Afryką. RPA, ludzie i statki”, „Australijskie wesele”), ujawniając przy tym kolejną (po szybownictwie i oczywiście talentach literackich) autorską pasję – żeglarstwo, jednak pokazuje wydarzenia poprzez wplecenie do akcji wątku kryminalnego...

Polscy żeglarze uznają tę książkę za kultową. Wielokrotnie nagradzana, weszła też na stałe do kanonu krajowej literatury marynistycznej. Znaczy Kapitan to debiut prozatorski Karola Olgierda Borchardta. Autor opisał w niej swoją służbę na przedwojennych żaglowcach szkolnych Lwowie i Darze Pomorza. Wiele miejsca poświęca ludziom morza tamtych czasów i relacjom między nimi.

Karol Olgierd Borchardt

Ciesząca się niezwykłą popularnością książka, przez czytelników i krytyków zgodnie uznawana za najlepszą powieść marynistyczną w powojennej Polsce. Autor, w lekkiej formie i z dużym poczuciem humoru, tworzy w niej literacki portret kpt.ż.w Mamerta Stankiewicza i opowiada o życiu i służbie na morzu, dając przykłady odpowiedzialności, wytrwałości, koleżeństwa i patriotyzmu.

Książka opracowana na podstawie wspomnień i dokumentów, ukazujących dzieje 5. Warszawskiej Drużyny Harcerzy, a przede wszystkim relacjonuje udział członków tej Drużyny w działalności konspiracyjnej w okupowanej przez hitlerowców Warszawie i w Powstaniu Warszawskim w batalionie "Zośka".

Stanisław Maria Szczepański

Kolejny zbiór pełnych humoru opowiadań napisanych przez I oficera – mechanika, z ponad 33-letnią praktyką morską, ze Świnoujścia, wiernie oddających specyfikę Życia marynarskiego. Największym jej atutem jest autentyczny marynarski język.

Z ogromną przyjemnością polecam lekturę wspomnień kapitana Zbigniewa Saka "Z Lublina na oceany". Przez wiele miesięcy drukowaliśmy je w odcinkach w "Kurierze Szczecińskim". Mieliśmy wiele sygnałów, że cieszyła się ona dużym uznaniem Czytelników. Wspomnienia Kapitana są bowiem zapisem o charakterze dokumentalnym. Pokazują jednak nie tylko minione czasy, lecz niosą przede wszystkim uniwersalną prawdę o losie marynarza. Z tych też powodów opowieść o zawodowych losach kapitana została oczywiście życzliwie przyjęta przez środowisko morskie. Książka powinna być obowiązkową lekturą nie tylko dla miłośników marynistyki.

Tomasz Kowalczyk

Prezes, redaktor naczelny "kuriera Szczecińskiego"

Po raz pierwszy książka ta ukazała się w 1986 roku, jej autorzy Daniel Duda i Zbigniew Urbanyi nadali jej tytuł „Trzeci w wielkiej sztafecie”, bo chodziło im o to jak zrodziła się idea, a potem cały proces powstawania następcy "Daru Pomorza” - zbliżającemu się już ku swemu zakończeniu służby szkoleniowej studentów na morzu - „Daru Młodzieży".

Szczecińskie kontenerowce autorstwa Krystyny Pohl - książka dokumentuje historię produkcji w Stoczni Szczecińskiej kontenerowców.

Szaman morski to 31 opowiadań i anegdot, w większości poświęconych kapitanowi żeglugi wielkiej Eustazemu Borkowskiemu. Są one pretekstem do ukazania historii siedmiu przedwojennych polskich transatlantyków. W książce pojawiają się również inni, słynni kapitanowie: Mamert Stankiewicz, Zdenko Knoetgen, Edward Pacewicz. Sam kapitan Borkowski dowodził "po królewsku" swoimi transatlantykami.

Rzecz o podróży szkolnej fregaty „Dar Młodzieży” do Japonii, która miała miejsce przed 40-stu laty w dniach 22 lipca 1982 do 23 lutego 1983 roku. Jest kroniką przebiegu tego rejsu, opowieścią o wrażeniach, zdarzeniach i poznawaniu ludzi na całym świecie. Rejs po wyjściu z Gdyni do japońskiej Osaki i z powrotem, przez wiele portów świata, skrupulatnie opisany przez wówczas praktykanta Wydziału Nawigacyjnego Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, Marka Gabriela Szyllera, dzisiaj czynnego zawodowo kapitana ż.w. Jak sam mówi, długo czekał, aż w końcu zdecydował się po 40-stu latach opublikować swoją kronikę i podzielić się ówczesnymi wrażeniami, z bardzo wtedy prestiżowej podróży żaglowca. Książka ukazała się w serii Księgi Floty Ojczystej, tom 84, obecnie prowadzonej przez naszą Fundację(CS).

Maciej Krzeptowski

Zebrane w jedną całość opowieści morskie ludzi, którzy swoje życie zawodowe związali z polskim rybołówstwem, obejmujące czasy gdy polska flota łowcza liczyła sobie niemałą ilość jednostek. Książka zawiera relacje pracowników MIR-u, kapitanów, rybaków i pracowników administracji rybackiej o dalekomorskich wyprawach badawczych i rybołówczych.

Książka poświęcona jest ostatniemu liniowemu rejsowi "Stefana Batorego", który z kilku powodów ma trwałe miejsce nie tylko w historii polskiej żeglugi. Podróż ta, która zakończyła się 21 października 1987 r., a więc ponad ćwierć wieku temu, była nie tylko ostatnim rejsem na istniejącej od 1957 r. linii pasażerskiej z Gdyni do Montrealu, ale również końcem trwającej od 18 maja 1936 r. (data inauguracyjnej podróży m/s „Batory” do Nowego Jorku) „morskiej dynastii Batorych” na północnym Atlantyku. Podróż ta zapewniła także „Stefanowi Batoremu” trwałe miejsce w historii światowej żeglugi. Była to bowiem ostatnia, regularna podróż statku pasażerskiego między Europą a Kanadą.

Do rąk kolekcjonerów i miłośników latarń morskich trafia kolejna publikacja. Tym razem oprócz historii latarń dołączam zdjęcia pocztówek latarń od Krynicy Morskiej do Świnoujścia, wydanych w latach 1888 – 2017. Album zawiera ponad 3000 zdjęć pocztówek latarń morskich. Część z nich dołączonych jest do opisu historii latarń, a pozostałe umieszczone są na płytce DVD dołączonej do albumu. Na stronie 7 umieszczono krótki opis korzystania z płytki.

Zebraną kolekcję pocztówek i widokówek latarń morskich polskiego wybrzeża udostępniam wszystkim, którzy mają hobby podobne do mojego, albo ograniczone do miejscowości z latarnią morską, z którą są emocjonalnie związani, lub w której są zakochani oraz kolekcjonerom do uzupełnienia zbioru.

Życzę miłej lektury i ciekawych spostrzeżeń z oglądania zdjęć latarń morskich, które stały się zabytkami dziedzictwa morskiego. Apoloniusz Łysejko

Tom wierszy pt. „Pod Nordową Gwiazdą”, z którym sprawa jest o tyle interesująca, że z uwagi na jego objętość liczącą ponad 180 stron, to rzeczywiście nie tomik wierszy, a już właśnie tom, ponadto stanowi on w przygotowanej formule graficzno - edytorskiej debiut literacki kapitana Henryka Wojtkowiaka. Zasługujący tym bardziej na wyróżnienie, iż jest dziełem autora, któremu do stu lat „brakuje tylko 10 lat”.