Wspomnienia i historia

Opowieść o tym, jak znany, dalmorowski kapitan Tomasz Sobieszczański - specjalista od łowienia ryb wybrał się na Morze Ochockie, aby dla odmiany popracować trochę na tankowcu.

Maciej Krzeptowski

Zebrane w jedną całość opowieści morskie ludzi, którzy swoje życie zawodowe związali z polskim rybołówstwem, obejmujące czasy gdy polska flota łowcza liczyła sobie niemałą ilość jednostek. Książka zawiera relacje pracowników MIR-u, kapitanów, rybaków i pracowników administracji rybackiej o dalekomorskich wyprawach badawczych i rybołówczych.

Z ogromną przyjemnością polecam lekturę wspomnień kapitana Zbigniewa Saka "Z Lublina na oceany". Przez wiele miesięcy drukowaliśmy je w odcinkach w "Kurierze Szczecińskim". Mieliśmy wiele sygnałów, że cieszyła się ona dużym uznaniem Czytelników. Wspomnienia Kapitana są bowiem zapisem o charakterze dokumentalnym. Pokazują jednak nie tylko minione czasy, lecz niosą przede wszystkim uniwersalną prawdę o losie marynarza. Z tych też powodów opowieść o zawodowych losach kapitana została oczywiście życzliwie przyjęta przez środowisko morskie. Książka powinna być obowiązkową lekturą nie tylko dla miłośników marynistyki.

Tomasz Kowalczyk

Prezes, redaktor naczelny "kuriera Szczecińskiego"

Opowieści morskie.

Książka Marka Wenty doskonale wpisuje się w tradycję piśmiennictwa marynistycznego. Mamy tutaj opisy wzburzonego morza, przygody w egzotycznych krajach, ciężką pracę marynarzy we dnie i w nocy oraz opis stanu świadomości przeciętnego członka załogi i tego, który wybija się ponad marynarską średnią. Jednak nie to jest w książce Wenty najważniejsze. Od pierwszego zdania mamy tutaj do czynienia, z jednej strony, z dokumentem, opisującym w sposób niezwykle dokładny czas historyczny, w którym żyje główny bohater i jednocześnie narrator, a z drugiej, ze świadomym i celowym przesłaniem pełnym humoru i dystansu. „Na przekór bałwanom” to w gruncie rzeczy nie tylko opowieść marynarska, ale i bardzo ciekawa historia człowieka, który żyjąc w konkretnym czasie nie zapomina, że nie należy „dać się zwariować” i poddać się temu, co myśli, często milcząca większość.