Wspomnienia i historia

Wspomnienia Zbigniewa Teplickiego - jednego z bardziej znanych menedżerów polskiej gospodarki morskiej m.in. długoletniego dyrektora naczelnego Zjednoczenia Portów Morskich, Zarządu Portu Gdynia i GAL-u w Nowym Jorku, który opisuje 45 lat swojego, bardzo aktywnego życia zawodowego, w tym kulisy wielu ważnych dla rozwoju portów morskich i żeglugi decyzji i wydarzeń. Tę interesującą książkę rekomendujemy każdemu, kto w minionych latach był czynnie zaangażowany w tworzenie silnej i nowoczesnej gospodarki morskiej.

Grzegorz Kurkiewicz

Książka ta jest opowieścią o z pewnością ciekawych losach człowieka: spełnionych i nieudanych pragnieniach oraz marzeniach, a zaczyna się od obserwacji Egona A. przed bramą Stoczni Gdańskiej w dniach sierpniowego strajku w 1980 roku i kończy się też stoczniowym wspomnieniem, tyle że cofniętym w czasie o co najmniej 25 lat.

Zbiór opowiadań „Pod czerwoną różą i opowiadania różne” jest dopełnieniem kompletu twórczości Karola Olgierda Borchardta. W tym tomie zamieszczono wszystko to, co nie ukazało się we wcześniejszych książkach pisarza.
W pierwszej części, „Pod czerwoną różą”, autor wraca do wspomnień z lat dzieciństwa i wczesnej młodości. Te opowiadania, odtwarzające atmosferę miejsc najbliższych sercu pisarza i przywołujące najważniejsze dla niego osoby, pozwalają bliżej poznać fascynującą osobowość kapitana Borchardta.
Na „Opowiadania różne” składają się utwory, które publikowane były za życia autora w czasopismach i te znalezione w archiwum pisarza po jego śmierci.
Uzupełnieniem tego tomu są zatytułowane „Pod białą różą” wspomnienia Ewy Ostrowskiej, zaprzyjaźnionej z kpt. Borchardtem asystentki pisarza.
Dla Karola Olgierda Borchardta każda z tytułowych róż – czerwona i biała – miała symboliczne znaczenie.

Tom wierszy pt. „Pod Nordową Gwiazdą”, z którym sprawa jest o tyle interesująca, że z uwagi na jego objętość liczącą ponad 180 stron, to rzeczywiście nie tomik wierszy, a już właśnie tom, ponadto stanowi on w przygotowanej formule graficzno - edytorskiej debiut literacki kapitana Henryka Wojtkowiaka. Zasługujący tym bardziej na wyróżnienie, iż jest dziełem autora, któremu do stu lat „brakuje tylko 10 lat”.

Książka poświęcona jest ostatniemu liniowemu rejsowi "Stefana Batorego", który z kilku powodów ma trwałe miejsce nie tylko w historii polskiej żeglugi. Podróż ta, która zakończyła się 21 października 1987 r., a więc ponad ćwierć wieku temu, była nie tylko ostatnim rejsem na istniejącej od 1957 r. linii pasażerskiej z Gdyni do Montrealu, ale również końcem trwającej od 18 maja 1936 r. (data inauguracyjnej podróży m/s „Batory” do Nowego Jorku) „morskiej dynastii Batorych” na północnym Atlantyku. Podróż ta zapewniła także „Stefanowi Batoremu” trwałe miejsce w historii światowej żeglugi. Była to bowiem ostatnia, regularna podróż statku pasażerskiego między Europą a Kanadą.

Opowieść o tym, jak znany, dalmorowski kapitan Tomasz Sobieszczański - specjalista od łowienia ryb wybrał się na Morze Ochockie, aby dla odmiany popracować trochę na tankowcu.

Po raz pierwszy książka ta ukazała się w 1986 roku, jej autorzy Daniel Duda i Zbigniew Urbanyi nadali jej tytuł „Trzeci w wielkiej sztafecie”, bo chodziło im o to jak zrodziła się idea, a potem cały proces powstawania następcy "Daru Pomorza” - zbliżającemu się już ku swemu zakończeniu służby szkoleniowej studentów na morzu - „Daru Młodzieży".

Stanisław Maria Szczepański

Kolejny zbiór pełnych humoru opowiadań napisanych przez I oficera – mechanika, z ponad 33-letnią praktyką morską, ze Świnoujścia, wiernie oddających specyfikę Życia marynarskiego. Największym jej atutem jest autentyczny marynarski język.

Książka opracowana na podstawie wspomnień i dokumentów, ukazujących dzieje 5. Warszawskiej Drużyny Harcerzy, a przede wszystkim relacjonuje udział członków tej Drużyny w działalności konspiracyjnej w okupowanej przez hitlerowców Warszawie i w Powstaniu Warszawskim w batalionie "Zośka".

Karol Olgierd Borchardt

Ciesząca się niezwykłą popularnością książka, przez czytelników i krytyków zgodnie uznawana za najlepszą powieść marynistyczną w powojennej Polsce. Autor, w lekkiej formie i z dużym poczuciem humoru, tworzy w niej literacki portret kpt.ż.w Mamerta Stankiewicza i opowiada o życiu i służbie na morzu, dając przykłady odpowiedzialności, wytrwałości, koleżeństwa i patriotyzmu.

Władysław Kaźmierczak,

Oddajemy w ręce czytelników trzecią już książkę Władysława Kaźmierczaka pod zagadkowym tytułem „Żeglarski kryminał”. Pomimo, iż zawiera w sobie dalsze losy ludzi opisywanych już wcześniej przez Autora („Moje pożegnanie z Afryką. RPA, ludzie i statki”, „Australijskie wesele”), ujawniając przy tym kolejną (po szybownictwie i oczywiście talentach literackich) autorską pasję – żeglarstwo, jednak pokazuje wydarzenia poprzez wplecenie do akcji wątku kryminalnego...

Jerzy Wojciech Doerffer, autor tomu wspomnień z lat młodzieńczych, jest profesorem Politechniki Gdańskiej i nestorem polskiego okrętownictwa. I to nie wyłącznie dlatego, że przekroczył osiemdziesiąty rok życia, lecz dlatego, że jak w latach niezwykłej zawodowej aktywności inżynierskiej, naukowej i dydaktycznej ściśle związanej z polskim budownictwem okrętowym i remontami statków; tak i obecnie wszędzie, gdzie to tylko możliwe, zaznacza tę swoją wciąż niespożytą aktywność, wzbudzając zwłaszcza w środowisku krajowych i zagranicznych okrętowców podziw i uznanie, a skalą swego ogromnego w okrętownictwie dorobku inżynierskiego...

OD WYDAWCY

Po dwóch latach ukazuje się wreszcie długo oczekiwany drugi tom Wspomnień Profesora Jerzego Wojciecha Doerffera Życie i pasje. Tom pierwszy trafił bowiem do rąk Czytelników w roku 2002 - pamiętnym roku głębokiego kryzysu, który dotknął polskie stocznie produkcyjne, a także wiele innych firm branży okrętowej.

Jerzy Wojciech Doerffer

Życie i Pasje. Wspomnienia. Tom III. Obecny, trzeci tom wspomnień Profesora Jerzego W. Doerffera, opuścił drukarnię w niespełna rok po wydaniu tomu drugiego i blisko cztery lata od ukazania się tomu pierwszego. Pod względem tematycznym, ten trzeci tom rozwija wspomnienia Profesora, zapoczątkowane w tomie drugim, a więc Jego pracę naukową i dydaktyczną na Politechnice Gdańskiej w latach 1952-1970, zatem oddawany teraz do rąk Czytelników tom trzeci tych wspomnień obejmuje lata 1970-1988, czyli kończy się na roku, w którym w wieku 70 lat Profesor przeszedł na emeryturę.

Jerzy Wojciech Doerffer

Życie i Pasje. Wspomnienia. Tom IV. Tenże tom, zamykający cykl wspomnień Profesora, bez wątpienia stanowi jaskrawy dowód, że nawet będąc już na emeryturze, nie potrafił, bo zapewne po prostu nie chciał, ale i zwyczajnie nie mógł, zaprzestać z troską myśleć o tym, co na Jego oczach dzieje się z polskimi stoczniami, w jakie popadają tarapaty spowodowane zmianami zachodzącymi w krajowej gospodarce, i jak zgubnie one wpływają na otoczenie kooperacyjne stoczni.