Kapitanowie oceanicznych szlaków

Opisując dokonania morskie „występujących” w nim prawie dwudziestu kapitanów żeglugi wielkiej Andrzej Soysal, który, większość swego życia spędził na morzu, zaczynając je od ukończenia w 1958 roku gdyńskiej Państwowej Szkoły Morskiej – idzie śladem tych trzech „conradowskich” ideałów. Jak i uwagą J. Conrada zapisaną przezeń w „Zwierciadle morza”, iż „Tajemnica doskonałości wielu statków zawarta jest w ich dowódcach”. To te ideały i ta uwaga mu służą do prezentacji i oceny postaw polskich kapitanów tej miary, co dla przykładu Konstanty Maciejewicz („Macaj”), inż. Antoni Garnuszewski, Tadeusz Ziółkowski, Mamert Stankiewicz, Stanisław Kosko, Franciszek Szudziński, Tadeusz Meissner, Stefan Gorazdowski, Bolesław Mikszta, Zygmunt Deyczakowski, Franciszek Szudziński, Jerzy Pszenny, Rościsław Choynowski, Stanisław Zelwerowicz (syn znanego i wybitnego aktora i reżysera  Aleksandra Zelwerowicza - 1877-1955)... Nie pomija A. Soysal i siebie, pisząc o swym dowodzeniu dużymi promami pasażerskimi Polskiej Żeglugi Bałtyckiej, m.in. „Łańcutem” oraz „Wilanowem”.

Książka godna polecenia nie tylko Czytelnikom pasjonującym się sprawami morskimi, otwartymi i tajemnymi na każdym morzu i oceanie przygodami, pracą na wszelkiego typu statkach, ale także stojącym nieco dalej lub bardzo daleko od morskiego wybrzeża. Książka „Kapitanowie oceanicznych szlaków” nie jest powieścią ze zmyśloną fabułą, lecz z pisarskim talentem opowiada o prawdziwych losach, doświadczeniach naszej kadry kapitańskiej, zwłaszcza tej dowodzącej statkami, uczestnikami konwojów wspomagających alianckie boje podczas drugiej wojny światowej.